ما ماندیم و تنهایی‌های دنیای بدون مهدی عزیز، صدای کاکایوسف‌های ولایت و نوای بلبلان خرمای نخلستان و تیترون‌های سُور و آوای جیریرک‌های گزدون محمد شریف و غروب آفتاب از پس گنبد امامزاده آقا شاه حیدر و غریبانگیِ گلزار شهدای درودگاه و یاد دستان پینه بسته پدر و مادران زحمت‌کش ولایت همه در چشم بهم زدنی از داغ تنهایی مهدی عزیز در غمگنانه‌های شروه‌هایِ تنهایی‌هایِ اهالی درودگاه، همگی با هم شیون و غوغایی به پا کرد و چشم و دل مردم ولایت غم‌بار و غم‌بارتر شد.
مهدی جان، با این که آسمانی شد؛ اما جان تازه‌ای به هموطنانش بخشید و این بارقه ی امید و جان تازه که به هم نوعانش داد، برای التیام و تحمل این همه رنج و درد فراق نبود مهدی عزیز، تسکینی بر مرهم زخم‌هایمان است تا باور کنیم که زندگی با یاد تو همیشه زیباست! مهدی جان عزیز!
این برای اولین بار است که فرهنگ اهدای عضو در روستای درودگاه برای مردمان نیک اندیش و مهربانش ثبت می‌شود، اقدام بزرگوارانه و انسان دوستانه خانواده محترم شیخی، یک بار دیگر نام روستای زیبایمان را در اخبار و رسانه‌ها طنین‌انداز کرد.
این غم و داغ بزرگ دوری و فراق مهدی جانِ دوست داشتنی، با اینکه روح و روان همه دوستدارانش را آزرده کرده است؛ اما قلبی که آرامش بخش شد و زندگی بخشید و دل انسان‌های دیگر را به زندگی گرم کرد و حیات دوباره داد، نام مهدی عزیز را برای همیشه در دل مردم ایران زمین ماندگار و جاودان ساخت.
شایسته و سزاوار است مسئولین عزیز به دلیل این اقدام بزرگوارانه و انسان دوستانه و برای ترویج فرهنگ اهدای عضو در جامعه و به ویژه در روستای درودگاه، اقدامی شایسته و یه یادگار انجام دهند تا برای همیشه نامش، برای مردمانش مانا و جاودانه‌تر بماند.
کسی که برای اولین بار سنت اهدای عضو اهدای زندگی را در روستای درودگاه بنیان گذاشت و نام نیکش را جاویدان ساخت. روحش شاد و یادش گرامی و بهشت جایگاه ابدی او باشد انشاءالله.
امید زاهد
درباره نویسنده
مدیریت دورودگاه
لورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپ و با استفاده از طراحان گرافیک است. چاپگرها و متون بلکه روزنامه و مجله در ستون و سطرآنچنان که لازم است و برای شرایط فعلی تکنولوژی مورد نیاز و کاربردهای متنوع با هدف بهبود ابزارهای کاربردی می باشد.
دیدگاه (0)
ارسال دیدگاه